خدا میخواست معرفیشان کند.
بهانه های آفرینش بودند. بهانه که نه.. دلیل شاید!
جبرئیل پرسیده بود! نه این که نمیدانست خوب هم میدانست . 
اما خدا دستش را از آستین برآورد و با انگشت اشاره، نشان  همه ی عالم دادشان..

او..
فاطمه است!
آن هم پدرش.. آن هم شوهرش.. آنها هم دوفرزندانش..

اویِ خدا فاطمه بود!

نظرات () مناسبت نامه